Στον ουρανό σαν μαρσεγιέζα κόκκινη
σφαδάζει ψοφώντας η Δύση.
Όλα πια είναι μια τρέλα.


Μαγιακόφσκι "Σύννεφα με παντελόνια"

Ο εκπρόσωπος του Θεού μίλησε

Ζήτω οι στρατηγοί του Γράμμου. Που πολέμησαν μαζί με τους Άγγλους και τους ηρωικούς δωσίλογους για να παραμείνουν τα εργοστάσια στα αφεντικά και εμείς να δουλεύουμε 10ωρα για να ζήσουμε. Σε αυτούς που πολέμησαν για να έχουν οι μεγαλοπαπάδες τέτοιες μεγάλες κοιλιές χωρίς να έχουν δουλέψει ούτε μια μέρα στην ζωή τους.

Ξεπατώθηκαν κυριολεκτικά όπως μας λέει στο 11.47 ο παναγιότατος οι κομμουνιστές από τις πατριωτικές ναπαλμ των Αμερικάνων. Και όντως αν διαβάσει κανείς την "Άλλη Ελένη" η να δει τα κορίτσια της βροχής θα μπορούσε να δει χαρακτηριστικές περιγραφές του παρά φύσιν έρωτα που διεξήγαγαν οι βασανιστές και κατά τα άλλα ευλογεί ο κύριος με την κοιλιά.

Άντε του χρόνου να ταξιδέψετε και στο Αφγανιστάν να ευλογήσετε και εκεί τον Ελληνικό στρατό που νικάει τους απίστους και διατηρεί τα Αμερικάνικα συμφέροντα.

Βελόπουλος .Ένας άνθρωπος μια ιστορία

Ήταν ένα από τα βασανιστικά μεσημέρια του Λυκείου, όταν οι ορίζοντες μας και το ασύρματο ίντερνετ των γειτόνων ήταν ακόμα κλειστά και η μόνη λύση για να περάσουν οι ώρες, ήταν η ελληνική τηλεόραση. Από την μία τα σήριαλ κονσέρβα, από την άλλη η Λαμπίρη και η Τατιάνα και το κερασάκι στην τούρτα της βαρεμάρας συμπλήρωνε η Μπήλιω Τσουκαλά με την ανάλατη εκπομπή της. Μόνη λύση για να περάσει κάπως υποφερτά ο χρόνος ήταν ή το διάβασμα των μαθημάτων του Ελληνικού Λυκείου (χίλιες φορές Μπίλιω), ή ο γραφικός τυπάκος που πουλούσε την πραμάτια του στο τηλεάστυ.

Δεν εννοώ άλλον από τον Κυριάκο Βελόπουλο. Καθημερινό μου σύντροφο στις ώρες που άφησε κενές ο θάνατος του Παρασίδη (τι ίστορία και αυτή!) και το χαμηλό μπάτζετ των τηλεοπτικών καναλιών. Οι συμμαθητές μου σε παρόμοιες συζητήσεις για την μεσημεριανή τηλεοπτική θαλπωρή, εξεδήλωσαν την βαρεμάρα τους αλλά και την συμπάθειά τους για την Χριστίνα Λαμπίρη.

Εγώ λίγο πιο προβληματισμένος, αναζητούσα κάτι που θα άγγιζε πιο πολύ τα καθημερινά προβλήματα του ελληνικού λαού(πέρασε και δεν ακούμπησε).

Εκείνο λοιπόν το μεσημέρι, ο συγγραφέας Κυριάκος , έκανε κριτική σε έναν άλλον συγγραφέα , ίσως λιγότερο γνωστό στην ελληνική νεολαία τον Νίκο (Καζαντζάκη). Μας είπε λοιπόν, ο Κυριάκος, ότι ο Καζαντζάκης είναι υπερεκτιμημένος και το “ Ο Χριστός ξανασταυρώνεται” ένα δικαίως αφορισμένο έργο. Σήμερα 8 χρόνια μετά, τελειώνω το συγκεκριμένο πεζογράφημα και η σκέψη μου ταξιδεύει στον καθημερινό μου σύντροφο εκείνα τα μεσημέρια της άγριας νιότης. Τι μεσολάβησε σε αυτά τα χρόνια. Μεγάλωσα, ψήλωσα, ομόρφυνα, αγάπησα, με αγάπησαν,έκανα έρωτα,διάβασα, πέρασα στην σχολή μου, πήρα πτυχίο, μπήκα στα εαακ, φτιάχτηκε η ανταρσυα, μπήκα και σε αυτήν, συμμετέχω και σε μια συνιστώσα της. Όλα καλά. Καλά δηλαδή σε σχέση με τον Βελόπουλο, που απότι τον κόβω το μόνο από τα παραπάνω που πρέπει να έχει κάνει τα τελευταία χρόνια είναι το πρώτο. Κατά τα άλλα το να αφήνεις το ΛΑΟΣ για να πας στη ΝΔ, και να είσαι κατηγορούμενος (από εφημερίδες) για κακουργήματα μαζί με ολόκληρη την μαφία της Θεσσαλονίκης, δεν είναι ότι καλύτερο

Όχι δεν εννοώ τoν Παναγιώτη Ψωμιάδη. Άλλωστε αυτός, πρώτον, ποτέ δεν ήταν στο ΛΑΟΣ και δεύτερον δεν κατηγορείται για κακουργήματα. Έχει ήδη αποδειχθεί η ενοχή του. Εκτός από ποδοσφαιριστής, ζορό, Αι Βασίλης, επιτυχημένος λαικός πλεή μπακ τραγουδιστής είναι και κακούργος

Και άντε το να προδώσεις, έχει μια γλυκιά ηδονή μέσα του. Μπορείς να λες ότι κάποτε πίστευες σε κάτι. Ήσουν ακτιβιστής της δεξιάς όπως λέει ο Βορίδης. Ή έβαζες μπόμπες σε αριστερούς, όπως περηφανεύεται ο Μιχαλολιάκος πριν γίνει καταδότης των συντρόφων του και έμμισθος της ΚΥΠ.

Για παράδειγμα ο Φασούλας, ήταν μια αξία. Ο άνθρωπος ήταν ΚΚΕ και ΠΑΟΚ και τα ξεπούλησε όλα για να γίνει ΠΑΣΟΚ και Ολυμπιακός. Εκεί μάλιστα, να βγάλω το καπέλο μου και να τον βάλω στο  top10 προδοσιών μαζί με τον Ιούδα, τον Βρούτο, τον Εφιάλτη και τον Μαυρουδέα.

Αλλά αυτός ο Βελόπουλος ρε παιδί μου. Μηδενικό ήταν και μηδενικό θα μείνει, όσο και να τον προωθεί ο αρχηγός της πολιτικής άνοιξης και ο εκφασισμός των σαλονιών.