Ζωντανοί νεκροί

Κάνε το καλό και ρίξτο στον γυαλό
Ναι στον γυαλό.
Να επιπλέει, μαζί με τα κουφάρια των μεταναστών.
Πέθαναν
Πεθαίνουν



Παρασυρθήκαμε. Ερμηνεύουμε ,πάνω από πλαστικά λουλούδια, τραγουδάκια που γραφτήκαν με αγάπη και κατέληξαν σουξεδάκια, “να πουλιούνται σαν απορρυπαντικά” σε ημιλυπόθυμους θαμώνες. Και όμως ρε Μητροπάνο, εσύ δεν ήσουν που σου κατέστρεψαν τον λαιμό επί χούντας. Σίγουρα θα άκουσες τις κραυγές από τα διπλανά κελιά και θα ένιωσες την μοναξιά της φυλακής και της απομόνωσης. "Πέτρινα χρόνια"
Ίσως να έγινες και εσύ κηπουρός στήλων της ΔΕΗ και είναι βέβαιο πως θα σου έχουν πει οι δικοί σου από την “μικρή Μόσχα” τις θηριωδίες που έζησαν.

Που όταν ήταν να διαλέξουν στις αλυσίδες ή τα όπλα, διάλεξαν...ευτυχώς. το δεύτερο

Το δεύτερο διάλεξε και η κόκκινη ρόζα για την οποία τραγουδάς, και η σορός της μετά από 70 χρόνια αναζητείται ακόμα. Μα είναι τόσο μακρινά όλα αυτά...?

Με ρωτάνε σε μία παρέα ποια η γνώμη για το δημοψήφισμα του καραταφύρερ και μόλις αρχίσεις να μιλάς για τα παιδάκια στα σύνορα που τα σκότωσε η μητέρα-πατρίδα, πέφτουν τα πρώτα χαμόγελα που σου χαράζουν την καρδια.” Πρέπει να αναπτύξετε το θέμα σε 200-250 λέξεις” Μα πως να το κάνεις αυτό , μια λέξη να πεις για κάθε νεκρό μετανάστη στον Έβρο τους τελευταίους μήνες, το ξεπέρασες το όριο.

(Όρια. Όρια μιας εποχής. Μιας φιλίας. Ενός συστήματος. Και εσύ ζεις για να τα υπερβείς. Επαναστατικό... δεν βρίσκεις?)

Και εκεί έχασες την μοναδική ευκαιρία, να δείξεις σε κάποιον, πως πάνω στα πνιγμένα σώματα του αιγαίου, μπορεί να δει να καθρεφτίζονται, τα αστέρια, ο ουρανός, και ο κόσμος ολόκληρος.
Κλείνει η παρένθεση, δεν πειράζει μπορεί να τα δει και στο google earth.

Δεν με ρώτησαν επειδή τους ένοιαζε ιδιαίτερα, όπως και εσένα Μητροπάνο, Βέγγο, Σαββόπουλε, δεν σας ρωτάνε στις συνεντεύξεις επειδή τους νοιάζει τι θα πεις. Ποιός είσαι.
Όποιος και αν είσαι, ότι και αν κουβαλάς, Το πούλησες.
Και καλά έκανες να σου πω. Πόσο ακόμα θα ζήσεις για να το κρατήσεις. (άλλωστε, καλύτερα να πεθάνεις πλούσιος παρά ευτυχισμένος).
Ίσως και εσύ δεν θα ήθελες να ακούσεις πια τις απαντήσεις σου.
Χρόνια Τώρα.

Σαββόπουλε τελικά “σαν βγήκες απαυτήν την φυλακή” αντίθετα με τις προβλέψεις... κάποιοι σε περίμεναν. Οι βασανιστές σου. μα φορούσαν γραβάτες και κρατούσαν ένα χρυσό χαρτί. Και εσύ το υπέγραψες.
Το εκμεταλλεύθηκες. Έγινες φίλος. Με τους βασανιστές σου. Με τους όρους τους βέβαια.

πρόσφερες πολλά.
σε αυτό το σύστημα.
Τα βούτηξες και εσύ τα χέρια σου, στο βαζάκι με το μέλι. Η μήπως ήταν Αίμα

Τελικά τι είναι η αυτοκτονία?

Άσημος ή Σαββόπουλος
Γώγου ή Βέγγος

Ποιός τελικά αυτοκτόνησε?
Ποιός ΔΕΝ ζει πια?