Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Λοιπόν... Ξύλο και δακρυγόνα, μια υπέρβαση μεγάλη

Αλλά τι μπορώ να πάθω, το πολύ πολύ να νιώθω για μερικά λεπτά πως πνίγομαι με το αίσθημα όλο και να υποχωρεί, άσε που δεν θα είμαι μόνος. Θα κοιτάξω γύρω, και θα είναι πολλοί σύντροφοι που θα έχουν έρθει για τον ίδιο σκοπό που πήγα και εγώ.
Για την χειραφέτηση της ανθρωπότητας.
Για την επανάσταση και την κομμουνιστική προοπτική....που πλέον δεν είναι μόνο προοπτική
Άντε πολύ καθυστερήσαμε και πρέπει σιγά σιγά να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε το πως θα οικοδομήσουμε τον σοσιαλισμό
Α! Και θα έχω και το ειρηνάκι μου αγκαλιά. Μαζί στις αλυσίδες.
Αλλά όσο υποχωρεί εγώ θα σκέφτομαι ότι υπάρχουν τόσοι και τόσοι που ο πόνος δεν υποχώρησε , θα σκέφτομαι ονόματα, έτσι στην τύχη, Νίκος, Ερνέστο, Μαργαρίτα, θα σκέφτομαι τους αγωνιστές του ΙΡΑ που τους έβγαζαν τα νύχια. Και την 8 Μάρτη θα σκέφτομαι που απλά έγραψε ιστορία.

Άλλωστε τι μπορούμε να πάθουμε στην πόλη μας στην ηλιόλουστη πορεία. Η σύγκρουση που θα κάνουμε θα είναι για τα δεδομένα της Αθήνας, μία μετριοπαθέστατη σύγκρουση... Σε σχέση με τον Δεκέμβρη θα είναι μία απλή βόλτα, όπου θα έχεις και τους εργαζόμενους μαζί σου.
Εάν θες να είσαι επαναστάτης, εάν θες να αλλάξεις τον κόσμο αυτό, θα έρθεις αντιμέτωπος με τερράστιες δυνάμεις, με προβοκάτσιες, με τις πιο σκοτεινές δυνάμεις του κόσμου.
Με τους μαφιόζους και προέδρους... μπορεί ακόμα ακόμα να δώσεις μάχη και με τα όπλα να πονέσεις σωματικά, να μείνεις ανάπειρος, ίσως και να πεθάνεις. Και όμως εσύ δεν πρέπει να διστάσεις. Γιατί αν κάνεις ένα βήμα πίσω, Χάθηκες, Πέθανες. Άλλωστε όπως είπε και ένας σταλινομαοικός σύντροφος (καλό παιδί) “Αν τρομάζουμε έτσι όταν μας ρίχουν χημικά, όταν θα μας ρίχνουν πυρηνικά τι πρέπει να κάνουμε...
Έτσι λοιπόν στην αυριανή πορεία πρέπει να πας, και να περάσεις καλά.
Εσύ θεωρητικά είσαι διατεθειμένος να κάνεις και την μεγαλύτερη υπέρβαση να δώσεις και την ζωή σου ακόμα. Ενώ αυτοί που θα έχεις απέναντί σου, οι ματάδες, εκτός απτο να πατήσουν μια σκανδάλη, θέλουν μάλλον να γυρίσουν στο σπιτάκι τους και να διαβάσουν ΣΠΟΡ του Βορρά.


Και μόλις γυρίσω πρέπει να χαλαρώσω, να κοιμηθώ,και για 5 μέρες να πέσω με τα μούτρα στα Αγγλικά γιατί πρέπει να πάρω το πτυχίο ώστε στην συνέχεια να αφοσιωθώ στην πτυχιακή, στο ειρηνάκι και στον ΑΓΩΝΑ

Πρέπει να κάνω αυτήν την υπέρβαση, να ξεπεράσω αυτό το ψευτοόριο, γιατί έχω πολλά να δώσω στο κίνημα και στην υπόθεση της επανάστασης.
VENCEREMOS








Στο τέλος τέλος, ποιός δεν φοβάται? Το θέμα είναι τι στάση κρατάς απέναντι στον φόβο....

1 σχόλιο:

  1. Εγω νομιζα οτι οι περισσοτεροι μπατσοι ειναι Αρειανοι, τι σπορ του Βορρα μου λες?

    Τωρα για τα υπολοιπα, πανε βημα βημα και μην περιμενεις οτι θα τα ζησεις ολα σ' αυτη τη ζωη. Που δεν υπαρχει αλλη, οποτε μην περιμενεις να τα ζησεις ολα και τελος. Και παρε το πτυχιο για να μας μαθεις καλυτερα αγγλικα. Αν και σημερα εμαθα οτι το "peoples" οταν χρησιμοποιειται για να χαρακτηρισει ομαδα λαων και οχι απλα κοσμο, ειναι σωστο. Καρατσεκαρισμενο απο πρωην μαθητρια του Ανατολια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

το σχόλιό σας θα ελεγχθεί από συντονιστικό γ.σ (γραφειοκρατικών συνελεύσεων). Όπερ σημαίνει ότι θα είναι αιρετό κι ανακλητό ανά πάσα στιγμή και θα πρέπει να λογοδοτεί στο συγγραφέα, τους αναγνώστες του και σε τελική μόνο ανάλυση στο διαχειριστή του ιστολογίου...