Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

Με τις μεγάλες πέτρες στον ώμο.... ....η απόφαση μιας ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ζωής.

Παθαίνεις ένα συνάχι και βλαστημάς την στιγμή που ξεσκεπάστηκες το βράδυ στο ζεστό σου σπιτικό, ξοδεύεις 4 φανάρια χαρτομάντηλα και μετά σκέφτεσαι αυτά που περάσαν οι πρόγονοί μας και απλά νιώθεις πολύ μικρός μπροστά τους.
Δεν πειράζει “και τα μικρά παιδιά κάποτε μεγαλώνουν” όπως είπε και μία χριστιανή βουλευτίνα σχετικά με την μεταπήδησή της από τα δεξιά στα αριστερά. Και όντως πρέπει να “ψηλώσουμε” αν θέλουμε να δούμε κάποια στιγμή κάτι να αλλάζει σε αυτή την χιλιοτραγουδισμένη χώρα.
Είναι καιροί που ο καπιταλισμός έχει προχωρήσει τόσο πολύ που λες, απλουστετικά, ότι ο μόνος παράγοντας πλέον για να περάσουμε στον κομμουνισμό είναι ο υποκειμενικός. Αυτοματισμός, μονοπώλια, rotation στην παραγωγή, άμεση αξιοποίηση των τεχνολογικών επιτευγμάτων, εισητήρια της easyjet μέσω υπολογιστή. Αυτοματοποίηση ακόμα και στις υπηρεσίες!!
Ο επόμενος “μεγάλος τιμονιέρης” θα οδηγάει με τιμόνι υδραυλικό. Και τα 1000 λουλούδια θα ανθίζουν στα σοσιαλιστικά σχολεία πολύ πιο εύκολα πολύ πιο απλά, με ένα κλικ στον υπολογιστή.
Ο επόμενος Φιντέλ δεν θα ανταλλάσει 300 δεξιούς κρατούμενους με 300 τρακτέρ αλλά με μερικούς μύκητες για βιοκαλλιέργιες. Αυτοματισμός και στο αγροτικό!!
Οι μετανάστες δεν θα πεθαίνουν στα σύνορα ούτε θα γκετοποιούνται στις βρώμικες φτωχογειτονιές
θα πλουτίζουν με τον πολιτισμό τους και την δουλειά τους μια χώρα περήφανη που θα γυρίσει τον χρόνο πίσω, θα σκίσει τα βρωμόχαρτια της Βάρκιζας και θα στείλει τον Άνθιμο να κάνει λειτουργίες και να αναλύει την εξωτερική πολιτική σε εκκλησίες των “σκοπιανών σκυλιών”
...Η απόφαση μιας ολόκληρης ζωής. Και όμως είναι έτσι? Η ερώτηση μάλλον είναι ρητορική και το καταλαβαίνεις κάθε μέρα όταν ακούς τις πρώτες νότες από τους “ήρωες” και οι τρίχες στο χέρι σου σχηματίζουν καρφάκια. Τι να κερδίσεις? Τι να ζήσεις σαυτό το κολοσύστημα.
Άνοιξε την τηλεόραση.
“Πάμε πακέτο” ψεύτικες αντιδράσεις ντύσαν τσολιά έναν παππού και του φέραν έναν παλιό του φίλο. Και από κοντά και η παρουσιάστρια-καρχαρίας, να ρουφήξει όσο περισσότερο αίμα μπορεί. Τι συγκίνηση. Αν και νομίζω ότι δεν το σκέφτηκαν καλά. Αν τον ντύναν αρλεκίνο για παράδειγμα η cow boy θα καταγράφανε υψηλότερα νούμερα. Και φαντάσου να ξυπνήσεις μια μέρα και αυτή την ψευτιά να μην χρειάζεται να ανοίξεις την τηλεόραση για να την δεις...
Φαντάσου μια μέρα να συνειδητοποιήσεις ότι αυτή η ψευτιά...είναι η ζωή σου
Να σε φιλάει το πρωί να σου δίνει συμβουλές στην δουλειά, να σηκώνει το χέρι στην τάξη και να παίζει τάβλι μαζί σου στο καφενείο. Αλλά μάλλον όχι ,όσο και να προηχθεί αυτό το σύστημα τα καθαρά παιδικά βλέμματα δεν μπορείτε να τα βρωμίσετε. Η μήπως μπορείτε.

Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα, αντίθετα έχουμε να κερδίσουμε ολόκληρο τον κόσμο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

το σχόλιό σας θα ελεγχθεί από συντονιστικό γ.σ (γραφειοκρατικών συνελεύσεων). Όπερ σημαίνει ότι θα είναι αιρετό κι ανακλητό ανά πάσα στιγμή και θα πρέπει να λογοδοτεί στο συγγραφέα, τους αναγνώστες του και σε τελική μόνο ανάλυση στο διαχειριστή του ιστολογίου...