3 Κουβέντες για τον Δεκέμβρη

Τετάρτη βράδυ, έξω βρέχει.Τα τζάμια του αυτοκινήτου έχουν θολώσει τόσο πολύ που δεν βλέπεις να οδηγήσεις. Παρόλα αυτά ένας οδηγός, βιάζεται και ανοίγει την ταλαιπωρημένη μηχανή των 500.000 χιλιομέτρων.Και το χόντα (που δημιουργήθηκε όταν πέθανε ο Μπρέζνιεφ και αγοράστηκε όταν πέθανε ολόκληρη η Σοβιετική ένωση) ξεκινά.
Προορισμός η φιλοσοφική όπου μιλάει ο Μαργαρίτης , ο Μαίλης και άλλοι, σχετικά με τον Δεκέμβρη του 1944.
Μόλις μπαίνω στην αίθουσα, 1 ώρα μετά την επίσημη ώρα έναρξης τους βλέπω όλους να βγαίνουν (όχι ρε γαμώτο!!), ρώτησα μία γνωστή μου κνίτησα
- Ρε Ειρήνη τι λέει τελείωσε?
-Διάλειμμα
- Ο μαργαρίτης μίλησε?
- Όχι ακόμα
- Ωραία...

Στο επόμενο πηγαδάκι πέτυχα κάποιον να εξηγεί το γιατί αυτά που ελέχθησαν από τον Μαίλη ήταν ανακριβή.
-"Ενίοτε, για να υψώθεί το ηθικό, είναι καλοί αυτοί οι βερμπαλισμοί που χρησιμοποίησε ο Μαίλης, όμως αυτά που είπε είχαν αρκετές ανακρίβειες, δηλαδή ένας ιστορικός θα τον διέκοπτε"
- Μα ρε σύ δίπλα του ήταν ο ιστορικός...
- Καταρχήν μέσα στην Αθήνα δεν βρίσκονταν 5.000 επονίτες μόνο, αλλά περισσότεροι και μάλιστα σε κάποιο χρονικό σημείο δέχτηκαν και την βοήθεια του εφεδρικού ΕΛΑΣ.
Συνολικά στην Αθήνα πρέπει να βρίσκονταν 20.000 δικοί μας, παιδιά 18-20 χρονών, με ελάχιστη εμπειρία από πόλεμο (ίσως με εμπειρία από σαμποτάζ) και με λίγα μέσα προκειμένου να επιτεθούν.
Αντίθετα , στην Αθήνα υπήρχαν 1.000 Άγγλοι με βαρύ οπλισμό και 10-12.000 χίτες και χωροφύλακες μαζί με την εμπειροπόλεμη ταξιαρχία του Ρίμινι και τον "Ορεινό λόχο".
Τα παιδιά της ΕΠΟΝ κυρίως επιτίθονταν με δυναμίτη και μολότοφ ενάντια σε ολόκληρα τανκ ποντάροντας μήπως έσπαγε η κάνη τους... Είχαν βέβαια και αντιαρματικά καθώς και βαρύ οπλισμό που είχε μείνει από τους Ιταλούς, μα σε μικρό αριθμό.

Το ότι κράτησαν 33 μέρες αυτά τα παιδιά είναι πραγματικός άθλος.
Η μάχη του Δεκέμβρη δεν ήταν κάποιο λάθος που έγινε εκείνη την στιγμή, η αποτέλεσμα λανθασμένων χειρισμών. Από την συμωνία της Καζέρτας υπαγορευόταν πως μέσα στην Αθήνα θα έμενε η ταξιαρχία του Ρίμινι και ο “ορεινός λόχος” και πως σταδιακά ο Ελληνικός στρατός θα συγχωνευόταν...
Έτσι, σε περίπτωση που έμπαινε ο ΕΛΑΣ μέσα στην Αθήνα θα ακυρωνόταν η συμφωνία..."

Εκεί που λες πως μετά από αρκετό διάβασμα και άφθονες συζητήσεις,νιώθεις πως δεν πρόκειται να ακούσεις κάτι παραπάνω, έρχεται ο Μαργαρίτης και για τα επόμενα 30 λεπτά σε ταξιδεύει σε μία άλλη εποχή.
Στην αρχή τον άκουγα με κομμένη την ανάσα μα μετά ένιωσα πως είναι κρίμα όλα αυτά να μην καταγραφούν και πήρα χαρτί και μολύβι...

"..... Στην Αθήνα εκτός όλων των άλλων είχαν έρθει και Ινδοί κομάντος οι οπίοι κατά την παράδοσή τους, όποιον τον σκότωναν, εν συνεχεία τον αποκεφάλιζαν με τα σπαθιά τους. Εκεί βέβαια δέχτηκαν τις συστάσεις "Εντάξει μπορείτε να χτυπάτε και να σκοτώνετε όσο θέλετε μα οι αποκεφαλισμοί να σταματήσουν γιατί εδώ υπάρχουν και ρεπόρτερς..."
Ήταν τεράστια η κτηνωδία με την οποία ο "εθνικός στρατός" επανακαταλάμβανε τα κτίρια που κατείχαν οι κομμουνιστές.
Έτσι, όταν ήθελαν να επανακαταλάβουν το εργοστάσιο του Φιξ (που σήμερα είναι μουσείο μοντέρνας τέχνης), μπήκαν κηνύγησαν τους κομμουνιστές μέχρι τον 3ο όροφο σκοτώνοντας τους όλους, έναν-έναν.
Από την άλλη έχουμε έναν ΕΛΑΣ που αποτελείται από 6.000 μαχητές οι οποίοι διαρκώς ανανεώνονται.
Οι μαχητές του ΕΛΑΣ δεν ανήκουν σε τακτικό στρατό αλλά την πολεμούν την μέρα και την νύχτα πηγαίνουν στο σπίτι τους , να φάνε και να ξεκουραστούν.
Έχουν λοιπόν την δυνατότητα την επόμενη μέρα να μην γυρίσουν[να ζήσουν την ζωούλα τους].
Όμως 33 Μέρες ξαναγυρίζουν ΟΛΟΙ
Σε ότι έχει να κάνει με τον εξοπλισμό οι ΕΑΜίτες αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα κυρίως σε ότι έχει να κάνει με τα μέσα που θα τους μεταφέρουν. Έτσι αναγκάζονται να μεταφέρουν βαρύ εξοπλισμό, με τα χέρια και κατά συνέπεια να μην αναπτύσσουν επιχειρήσεις σε μεγάλη ακτίνα.
Όσοι χάνονται αναπληρώνονται από άλλους, εθελοντές ποτέ δεν θα λείψουν, με φωτεινό παράδειγμα την Κοκκινιά που κάθε 5 μέρες έστελνε ένα τάγμα [δεν θυμάμαι ακριβώς τον βαθμο που είπε].
Αντίθετα οι Άγγλοι και οι σύμμαχοί τους χρησιμοποιούν ακόμα και βαρύ πυροβολικό.
Οι Άγγλοι στα Δεκεμβριανά έριξαν ακόμα και βόμβες μεγάλου διαμετρήματος ενώ είχαν και πυροβολικό τόσο δυνατό που έρειχνε τείχους.
Αυτό μάλιστα δεν το γνώριζε ο ΕΛΑΣ που σε κάποια επεισόδια κλείνονταν σε κτίρια με αποτέλεσμα να έχει τερράστιες απώλειες.
Σε ότι έχει να κάνει με το κεντρικό πολιτικό σκηνικό, οι Άγγλοι διορίζουν τον Πλαστήρα, όχι μόνο λόγω του ότι είχε επιρροή στις προσφυγικές συνοικίες, αλλά κυρίως, επειδή μπορούν να τον εκβιάζουν.
Βγαίνουν σήμερα στο φως γράμματα που είχαν οι Άγγλοι και έστελνε ο Πλαστήρας στους Γερμανούς πριν ακόμα αυτοί μπουν στην Ελλάδα, όπου τους ζητάει να βάλουν αυτόν πρωθυπουργό καθώς είναι ο πιο κατάλληλος για να νικήσει το ΚΚΕ. Μάλιστα μερικά από αυτά τα γράμματα διαρρέουν από τον αστικό τύπο της εποχής και συγκεκριμένα από το “Ελληνικό αίμα”.
Εν συνεχεία μετά τον Πλαστήρα οι Άγγλοι αμφιταλαντεύονται ανάμεσα σε δύο “υποψήφιους” τον Βούλγαρη και τον... Μητσοτάκη (γέλια στο αμφιθέατρο). Από τότε κυνηγούσε την εξουσία ο Μητσοτάκης. [και που να ήξερε ότι θα του την έδινε στο πιάτο η αιματοβαμμένη αριστερά 50 χρόνια μετά...]
Στην συνέχεια οι Άγγλοι ακολουθούν κατά κόρον την εξής τακτική.
Κάνουν εκταφές πτωμάτων και τα προβάλλουν δημόσια σαν εγκλήματα των κομμουνιστών.
Στο Γκύζη μάλιστα ανακαλύπτουν μία μεγάλη πηγάδα γεμάτη πτώματα και τα προβάλλουν στον κόσμο ως θύματα των κομμουνιστών. Σιγά σιγά όμως ανακαλύπτεται πως σε αυτά τα πτώματα υπάρχουν και μερικοί αριστεροί... και μετά αποδεικνύεται ότι ο συγκεκριμένος τόπος ήταν το νεκτροταφείο του ΕΛΑΣ.
Έτσι προετοιμάζεται το έδαφος για να ασκηθούν μαζικά διώξεις σε κομμουνιστές και ο καθένας καταδικάζεται ότι έχει σκοτώσει από 300-500 άτομα [όσους κομμουνιστές σκοτώνει ο Ράμπο σε μία μόνο ταινία], μέχρι στιγμής μάλιστα δεν έχει βγει και η ιστορία με το κονσερβοκούτι...
Πέραν τούτων μετά από ισχυρές πιέσεις διεθνών οργανισμών, οι Ελληνικές αρχές αναγκάζονται να εκδώσουν πόρισμα σχετικά με τους νεκρούς κατά την διάρκεια των Δεκεμβριανών. Έτσι το πόρισμα εκτιμάει πως οι κομμουνιστές έχουν σκοτώσει 1700 άτομα.
Και αυτό το πόρισμα βγαίνει από τον εισαγγελέα [δεν πρόλαβα το όνομα] ο οποίος επί χούντας όλα τα θύματα, ακόμα και αυτά που είχαν στο σώμα τους 24 σφαίρες τα έβγαζε πως πέθαναν από χειρουργικό λάθος. Είχε ξεκινήσει και αυτός από νωρίς την καριέρα του...
Και μόλις βλέπουν ότι δεν τους βγαίνει το μέτρημα, κατηγορούν πλέον κάθε κομμουνιστή για ηθική αυτουργία... Δηλαδή είτε ήσουν γενικός γραματέας είτε ένα από τα χιλιάδες μέλη, ήσουν ηθικός αυτουργός για τους 1700 θανάτους[ δηλαδή εμείς σήμερα ως τι πρέπει να τους κατηγορήσουμε για τον Γρηγορόπουλο, για τους 130 νεκρούς από εργατικά ατυχήματα το 2008, για τους νεκρούς μετανάστες που “γλιστρούν” σε Αθήνα, Έβρο και Αιγαίο , για τους νεκρούς ναρκομανείς, για την “Αμαλλία με το φακελλάκι” και για όλα αυτά που μας σκοτώνουν λίγο λίγο κάθε μέρα].
“Είναι η ίδια εποχή” συνεχίζει ο Μαργατίτης, “όπου γυρίζουν στις γειτονιές οι κουβάδες με τα μάτια...”
Όλα αυτά διόλου άσχετα είναι με τις εξελίξεις στο γήπεδο της πολιτικής.
“Σταματήσαμε την σφαγή” δηλώνει ο Τσώρτσιλ στο Αγγλικό κοινοβούλιο αμυνόμενος απέναντι στους βουλευτές που ρωτούν σχετικά με τις φρικαλεότητες που διαπράττει η χώρα τους.
Και σε άλλη στιγμή δηλώνει πως “ότι και να συμφωνήσουμε με αυτούς τους φονιάδες δεν θα το τηρήσουμε” [τι να συμφωνήσουμε άλλωστε μα ανθρώπους που έχουν σφάξει 300-500 έκαστος]

Στην Ελλάδα υπήρχε μία πολιτική ιδιαιτερότητα σχετικά με τις άλλες εμπλεκόμενες στον πόλεμο χώρες. Σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη , το πολιτικό σκηνικό χωριζόταν στους συνεργάτες των Γερμανών-αρχές-μαριονέττες, στις πολιτικές δυνάμεις του άξονα και στις δυνάμεις τις αντίστασης όπου σημαντικό έως ηγεμονικό ρόλο έπαιζαν οι κομμουνιστές.
Στην υπόλοιπη Ευρώπη λοιπόν, οι συνεργάτες των Γερμανών με του άξονα δεν ήρθαν σε σύγκλιση ή ήρθαν μετά από πολλά χρόνια.
Αντίθετα, στην Ελλάδα, από την πρώτη στιγμή οι υποστηρικτές του άξονα και οι ναζίδες έδρασαν μαζί.
Για να δούμε όμως ποιοί κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες τους έκαναν να συγκλίνουν από την πρώτη στιγμή?
Η κατοχή ήταν ένα σημαντικό πεδίο επειχειρηματικών ευκαιριών και μέσα σε μερικά χρόνια έχουμε γιγάντωση του Ελληνικού καπιταλισμού.
Έτσι λοιπόν σε κάθε τομέα της οικονομίας δηλαδή και στον εμπορικό και στον τραπεζικό και στον βιομηχανικό, έχουμε τεράστια κέρδη. Και για του λόγου το αληθές, στην Γερμανική κατοχή χτίζονται 20 αεροδρόμια. Τα ναυπηγεία στο Πέραμα οφείλουν την ίδρυση, ανάπτυξη και εν τέλει σημερινή ύπραξή τους λόγω του ότι ολόκληρος ο Γερμανικός στόλος δημιουργήθηκε εκεί. Μάλιστα έχουμε πλέον και τα τιμολόγια και μιλάμε για τεράστια κέρδη.

Μετά την κατοχή μάλιστα το κράτος ζητάει να φορολογηθούν οι επιχειρήσεις για τα κέρδη που αποκόμισαν και έτσι προκύπτει πως ένα ναυπηγείο, αυτό του Βούλγαρη πρέπει να καταβάλει 1 δις ευρώ φόρους, καθώς έβγαλε το ασύλληπτο ποσό των 10 δις δραχμών. Αυτό το ποσό αντιστοιχεί σε 100.000 χρισές λίρες, δηλαδή σε 8.000.000 μεροκάματα ειδικευμένου ,ή αλλιώς σε 10.000.000 μεροκάματα ανειδίκευτου εργάτη.
Να τι προάσπιζαν τον Δεκέμβρη οι Άγγλοι και οι ντόπιοι συνεργάτες τους και για ποιούς λόγους πάλευαν με τόσο σθένος απέναντι σε αυτούς που δημιούργησαν αυτόν το πλούτο.
Και εν τέλει να για ποιόν λόγο οι προσφυγικές περιοχές πολέμησαν με τόσο πείσμα και θάρρος ενάντια σε αυτούς που καρπώνονταν αυτόν τον πλούτο”



“Το αίμα σας θα το πάρουμε πίσω. Ορκιζόμαστε να συνεχίσουμε με πιότερη ορμή το μισοτελειωμένο σας έργο, για λευτεριά του τόπου μας. Ορκιζόμαστε εκδίκηση και θάνατο στους Γερμανούς και τους προδότες….»

“Κατάρα κι ανάθεμα στους δολοφόνους. Θάνατος στους φασίστες"»




συνθήματα από την Κοκκινιά







Η μέρα εκείνη δεν θα αργήσει σύντροφοι...