Είμαι γυφτάκι

Ένα παιδί μετράει τάστρα και πολλά άλλα μετρούν γρήγορα γρήγορα (μέχρι να ξαναναάψει κόκκινο) τα 50λεπτα μου μάζεψαν και σβέλτα ξαναγεμίζουν το μπουκάλι με φτηνό σαπούνι για να καθαρίσουν τις λαμαρίνες μας.
Σιχαινόμουν να καθαρίσω τα τζάμια του αυτοκινήτου, ξεράθηκαν και οι κουτσουλιές και τώρα το είχα έννοια, έπρεπε να πάω να πληρώσω σε βενζινάδικο.
Δεν προλαβαίνω πάω να πιω καναν καφέ
Ουφ πάλι κόκκινο, δεν προλάβαμε
Όχι όχι δεν θέλω να μου τα καθαρίσεις
Τι γιατί μου τα καθαρίζει? Όχι μη,
Οχ καθαρίζει τα τζάμια, μετά θα θέλει λεφτά,καθαρίζει
ΟΧ Καθαρίζει την κουτσουλιά με το μυστρί, δεν βγαίνει,
τι?τρίβει με το γυμνό του χέρι, την τρίβει, μόλις μου καθάρισε το τζάμι και μου βρώμισε την συνείδηση
Για αυτή την πράξη ίσως σύμφωνα με τις τιμές της αγοράς αξίζει να δώσω ένα πενηντάλεπτο... για αυτή την ζωή, όμως, αξίζει να δώσω την δική μου.
Είμαστε εμείς τα πουλιά που πετούν ελεύθερα και έχουμε τα “γυφτάκια” να καθαρίζουν τις βρωμιές μας.


Τι ήταν πιο βρώμικο σε αυτή την άθλια στιγμή?
Είναι το παιδάκι που μου καθάρισε με τα χέρια του τις κουτσουλιές από τα τζάμια?
Ή μήπως είναι πιο ντροπιαστικό το ότι έμεινα εκεί να το κοιτάω?
Είναι ότι καθάρισε με γυμνό χέρι αυτό που σιχαινόμουν?
Είναι το 50λεπτο που του έδωσα?
Είναι ο λόγος που το έκανε?
Είναι το ότι αυτό θα ξανασυμβεί και αύριο και μεθαύριο στο ίδιο φανάρι, σε πολλά φανάρια σε όλη την χώρα, σε όλο τον κόσμο και θα είναι πολλοί σαν και εμένα που θα κοιτάξουν το παιδάκι σαν μαλάκες, θα κλείσουν την παρένθεση και θα συνεχίσουν την ζωή τους.




Μανούλα μου γιατί με γέννησες παγιδευμένο σε αυτόν τον κόσμο. Και που είναι η διέξοδος, πως βγαίνουμε από δω?
Α! να μία κλωστή! Θα την τραβήξω και ας πονέσει